رهبری؛ به سبک موسس تیمیار
مجید ناقدی‌نیا، موسس و مدیرعامل مجموعه دانش‌بنیان تیمیار، در نشستی صمیمانه با مدیران و کارشناسان تیمیار به تبیین سبک رهبری خود و مقایسه آن با سبک‌های مطرح در سطح جهان پرداخته است. در این خبر، به‌طور خلاصه با سبک رهبری فردی که بیش از ۲۰ سال سابقه کارآفرینی و هدایت مجموعه‌های مختلف را داشته است از زبان خود او آشنا شده و آن را از زوایای مختلف بررسی می‌کنیم.
به گزارش روابط عمومی تیمیار و نقل از مجید ناقدی‌نیا، سبک رهبری در هر سازمان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تعیین‌کننده نوع فرهنگ‌سازمانی می‌باشد که تاثیر بسزایی بر روحیه کارکنان، بهره‌وری و موفقیت کلی سازمان دارد.
انتخاب سبک مناسب و تطبیق در صورت نیاز، میتواند تفاوت بزرگی در دستیابی به اهداف ایجاد کند. همانطور که در شکل می‌بینید سبک رهبری اینجانب، بر اساس گروه‌بندی Richard D. Lewis ،سبک رهبری آسیایی می‌باشد که در آن بر خلاف دیگر سبک‌های رهبری که متشکل از یک رهبر می‌باشند، شورای رهبری به عنوان هسته و تصمیم‌گیرنده اصلی به صورت تیم عمل می‌کند. حضور شورای رهبری به جای یک رهبر واحد، نشان‌دهنده اهمیت تصمیم‌گیری جمعی و احترام به نقطه نظرهای تک تک افراد گروه می‌باشد. بزرگترین تفاوت بین مدل کلی رهبری آسیایی و رویکرد من به دلیل جایگاه متفاوت اینجانب نسبت به دیگر رهبران حاضر در گروه می‌باشد؛ در این مدل به خصوص، من به عنوان موسس اصلی کسب و کار، دارای شاخصه های متفاوت خود در رهبری می‌باشم:
- طرح ایده و موضوع:
من به عنوان مؤسس کسب و کار، ایده، طرح و دستور اصلی را اعلام می‌کنم؛ اما برخلاف آنچه در سبک رهبری استبدادی شاهد هستیم (صدور دستور، فرمانبرداری و اجرای بی‌چون و چرا)، این ایده و طرح را در هسته اصلی مورد بحث، نقد و بررسی قرار می‌دهیم. - نتیجه‌گیری در سطح هسته اصلی:
همانطور که اشاره شد، پس از ایده‌‌پردازی و طرح موضوع توسط اینجانب، نظرات، انتقادات و پیشنهادات متفاوت دیگر اعضا اعلام و بررسی می‌گردد؛ لازم به ذکر است، دیگر اعضای شورای رهبری نیز می‌توانند ایده‌ها و موضوعات خود را مطرح کنند تا مورد بررسی قرار گیرد. در نهایت بسته به نوع موضوع و اهمیت آن، از روش‌های متفاوتی اعم از: حداکثر آرا، تعیین میزان مشخصی از رای اکثریت و یا یکسان بودن نقطه نظرات تمام اعضا برای نتیجه‌گیری اقدام می‌گردد. - ریسک‌پذیری و حفظ پویایی:
ریسک‌پذیری از بارزترین مشخصه‌های سبک رهبری من می‌باشد، به گونه‌ای که ممکن است به منظور حفظ پویایی سازمان، پس از نقد و بررسی طرح‌ها و ایده‌ها در سطح شورای رهبری، تصمیماتی را علی‌رغم ریسک بالایی که دارند با پذیرش مسئولیت و عواقب آن‌ها اتخاذ کنم. - معیار اصلی در تصمیم‌گیری‌ها و رهبری:
مبنا و معیار اصلی من در رویکرد رهبری و تصمیم‌گیری خود، ارزش‌ها و هنجارهای آن سازمان و کسب و کار می‌باشد؛ برای مثال در شرکت تیمیار تمامی تصمیم‌گیری‌ها بر اساس ارزش‌های بنیادین و الهام‌‌بخش سازمان که به ترتیب: نظم، بلندپروازی، تجربه، دانش و تعهد، مسئولیت‌پذیری و پذیرش می‌باشد، اتخاذ می‌گردد. - تصمیم‌گیری به صورت فردی در راس گروه در موارد محدود:
به عنوان بنیان‌گذار کسب و کار، در عین اعتقاد به تصمیم‌گیری جمعی، ممکن است در موارد معدود و شرایطی خاص (یک مورد از هر صد مورد)، به منظور حفظ منافع کسب و کار، سازمان و کارکنان و تیم، تصمیماتی را به صورت فردی در راس گروه اتخاذ نمایم.
در صورت توافق نظر در هسته اصلی، تصمیم اتخاذ شده در سطح بعدی (با توجه به سلسله مراتب سازمانی) و با گروه راهبری مورد بررسی قرار می‌گیرد و در این مرحله نیز، بسته به نوع و اهمیت موضوع از روش‌های متفاوت برای اتخاذ تصمیم نهایی و قطعی استفاده می‌شود.
در نهایت باید اشاره کرد سبک رهبری و تصمیم‌گیری اینجانب کاملا انعطاف‌پذیر بوده و در بیش از 95% مواقع، تصمیمات به صورت جمعی به قطعیت می‌رسد.
برخی از مزایای این روش نسبت به دیگر روش‌های رهبری که سبب می‌شود آن را به رهبران کسب و کارهای دیگر معرفی کرد، عبارتند از:
- تاکید بر ایجاد همفکری، همکاری و روابط قوی در مقابل تحمیل دستورات که علاوه بر تصمیم‌گیری بهتر، منجر به خلق محیط کاری مثبت، افزایش انسجام تیمی و تعهد بین اعضا می‌شود.
- ریسک‌پذیری در تصمیم‌گیری که باعث حفظ پویایی و موفقیت کسب و کار می‌شود.
- احترام به ساختار سلسله‌مراتب سازمانی هنگام تصمیم‌گیری در مقابل رهبری استبدادی ، که علاوه بر تاثیر مثبت در روحیه کارکنان، ایجاد مسئولیت مشخص اعضا را در پی دارد.
- توجه به ارزش‌های سازمان در تمام سطوح رهبری و تصمیم‌گیری که بهبود فرهنگ سازمانی را در پی دارد.
در حال حاضر از موارد کاربرد سبک رهبری آسیایی می‌توان به:
- شرکت‌های چندملیتی و کسب و کارهای جهانی به دلیل درک شورای رهبری از هنجارهای فرهنگی مختلف؛
- همکاری‌های تیمی به دلیل تاکید بر توافق و تصمیم‌گیری جمعی؛
- کسب و کارهای عمومی و بخش‌های دولتی به دلیل اهمیت به ساختارهای سلسله مراتب و ایجاد همکاری میان بخش‌های مختلف
اشاره کرد.
همچنین سبک رهبری و تصمیم‌گیری من، به صورت اختصاصی در
- کسب و کارهایی که به دنبال توسعه و پیشرفت می‌باشند (یکه‌تاز بودن خلاقیت و نوآوری در این رویکرد رهبری).
- کسب و کارهایی که نظم و مسئولیت‌پذیری از شرایط اصلی آن‌ها می‌باشد (اهمیت فوق‌العاده این دو مؤلفه در رویکرد رهبری من).
- کسب و کارهایی که روحیه و عزت‌نفس کارکنان در آن از اهمیت بالایی برخوردار است (حمایتگر و پذیرا بودن به عنوان یکی از ویژگی‌های اصلی شورای رهبری سازمان).
کاربردی می‌باشد.